آموزش
صاعقه گیر میله ای چیست؟
صاعقه گیر میله ای (,lightning conductor lightning rod ) یک میله فلزی است که روی ساختار یک میله نصب شده و برای محافظت از ساختمان از اعتصاب رعد و برق در نظر گرفته شده است.
اگر رعد و برق به ساختمان برسد، به میله ضربه می زند و به جای گذشتن از ساختار، جایی که می تواند آتش سوزی و یا علت برق گرفتگی انجام شود از طریق سیم به زمین می رسد. صاعقه گیر میله ای ، finials و پایانه های هوا نیز نامیده می شود.
سیستم های حفاظت از رعد و برق باعث کاهش خطر آتش سوزی در اثر رعد و برق می شود. سرج ارستر یک مسیر کم امپدانس را برای جریان رعد و برق فراهم می کند تا اثر گرما جریان را از طریق مواد ساختاری قابل اشتعال کاهش دهد. اگر رعد و برق از مواد متخلخل و اشباع آب عبور کند، این مواد ممکن است به معنای واقعی کلمه، منفجر شوند، در صورتی که محتوای آب آنها به دلیل بخار گرما تولید شده از جریان بالا، بخار می شود. به همین دلیل درختان اغلب توسط اعتصابات رعد و برق می شکنند. در ادامه مقاله ، به بقیه توضیحات درباره صاعقه گیر میله ای می پردازیم.
در یک سیستم حفاظت از رعد و برق، صاعقه گیر میله ای جزء واحدی از سیستم است. صاعقه گیر میله ای نیاز به اتصال به زمین برای انجام کار حفاظتی دارد. صاعقه گیر میله ای در اشکال مختلف، از جمله توخالی، جامد، اشاره ای، گرد، نوار تخت و یا حتی برس مانند نیز وجود دارد. ویژگی اصلی مشترک در همه صاعقه گیر های میله ای این است که آنها همه از مواد رسانایی، از جمله مس و آلومینیوم ساخته شده است. مس و آلیاژهای آن رایج ترین مواد مورد استفاده در حفاظت از صاعقه گیر هستند.
قطعات دستگاه صاعقه گیر عبارتند از :
پایانه های هوا (صاعقه گیر میله ای و دستگاه های قطع ضربات)، هادی های اتصال، پایانه های زمین (زمین یا “earthling” میله، صفحات، یا مش)، و تمام اتصالات و پشتیبانی برای تکمیل سیستم هستند.
پایانه های هوا معمولا در امتداد نقاط بالای سقف ساختمان قرار می گیرند و به وسیله اتصال الکتریکی توسط هادی ها (به نام “هادی های پایین” یا “پایین خطوط”) که توسط مستقیم ترین مسیر به یک یا چند پایه یا پایانه های زمین متصل می شوند، اتصال می یابند. اتصالات به الکترود های زمین نباید مقاومت کم داشته باشند، بلکه باید دارای ظرفیت القایی پایینی باشند.
انواع میله برق گیر
(بالای سمت چپ) میله ها یا دکل های عمودی تا ارتفاع ۱۵ متر مناطق حفاظت از صاعقه را ایجاد می کنند که به صورت مخروطی ۴۵ درجه از نوک میله گسترش می یابد (پایین سمت چپ) اتصال دو میله با سیم باعث گسترش منطقه حفاظتی می شود. (سمت راست) برج های بلندتر از ۳۰ متر برای منطقه ای به ارتفاع ۳۰ متر و عرض ۶۰ متر محافظت می کنند. منطقه حفاظت شده به شکل یک قیف معکوس با طرفین منحنی به داخل است. برج هایی با ارتفاع بین ۱۵ تا ۳۰ متر مناطق حفاظت شده ای به شکل مشابه اما با ارتفاع و عرض برابر با ارتفاع برج ایجاد می کنند.
نصب سیستم حفاظت در برابر صاعقه
- بالای پایانه نور باید حداقل ۲ متر بر روی ناحیه ای که از آن محافظت می کند (شامل آنتن ها، برج های سردخانه، سقف ها و مخازن) نصب شود.
- هر میله صاعقه باید حداقل به دو هادی پایین متصل شود.
- آنتن های گیرنده (تلویزیون، رادیو، تلفن) باید مستقیماً یا از طریق اتصال و SPD یا یک شکاف جرقه ای جدا شده به سیستم حفاظت در برابر صاعقه با هادی مناسب باشد.
- کابل کواکسیال آنتن ها باید با یک دستگاه محافظ برق محافظت شود.
- عناصر فلزی که از سقف بالا می روند باید به نزدیکترین هادی متصل شوند.
- مسیر رسانای رو به پایین باید تا حد امکان مستقیم باشد و کوتاه ترین مسیر را طی کند و از خمیدگی های تیز یا بخش های رو به بالا اجتناب شود.
- شعاع خمش نباید کمتر از ۲۰ سانتی متر باشد.
- رساناهای رو به پایین ترجیحاً در قسمت خارجی سازه (در صورت امکان) قرار می گیرند و از نزدیکی هادی های الکتریکی یا گازی خودداری می کنند.
- برای تسهیل تعمیر و نگهداری نصب، یک صاعقه شمار CDR را در یکی از رساناهای پایین نصب کنید.
- برای انجام بازرسی های دوره ای، سیستم زمین باید در قفس رجیستری قرار گیرد.
- قفس رجیستری (یا در صورت عدم وجود هر هادی پایین) باید دارای یک اتصال آزمایشی باشد تا بتواند سیستم پایانه زمین را برای انجام اندازه گیری ها قطع کند.
- مقدار مقاومت اندازه گیری شده با استفاده از تجهیزات معمولی باید کمترین مقدار ممکن (کمتر از ۱۰ Ω) باشد.
- این مقاومت باید در پایانه ارت عایق شده از هر جزء رسانای دیگر اندازه گیری شود.
- تمام سیستم های زمین برای یک سازه باید به هم متصل شوند.
- برای دستیابی به مقاومت کمتر خاک، ترکیب معدنی Quibacsol را اضافه کنید.
