دلایل نصب بانک خازنی

  در یک تاسیسات الکتریکی با ولتاژ کم، نصب بانک­ خازنی می­توانند در سه سطح مختلف باشد:

 

 

 

نصب بانک­ خازنی – آپشن­های نصب، حفاظت و اتصال 

1. نصب سراسری
2. نصب بخشی (گروهی)
3. نصب فردی (تکی)

 

۱. نصب سراسری

در این نوع نصب، یک خازن­ برای تمام فیدرهای موجود در پست برق، به عنوان دستگاه جبرانی در نظر گرفته می­شود.
این راه ­حل، کل توان راکتیو را برای تاسیسات به حداقل می­رساند و با استفاده از تنظیم خودکار (رگولاتور) که باعث ایجاد ضریب توان موردنظر می­شود، ضریب توان را در همان سطح حفظ می­کند.

این نوع روش جبرانی نیاز به بانک­های خازنی دارد تا از محدوده تنظیم توان وسیعی برخوردار باشد، که می­تواند با اندازه­گیری ۲۴ ساعته در محل نصب مدارشکن (کلید) تعیین شود.

مزایای این راه­ حل:
۱. عدم وجود هزینه انرژی راکتیو

۲. این اقتصادی­ترین راه­ حل است، زیرا تمام توان در این نقطه متمرکز شده است و ضریب انبساط باعث می­شود که بانک­های خازنی، بهینه شوند.

۳. ایجاد تقاضای کمتر روی ترانسفورماتور.

اما معایب آن:

عدم کاهش اتلاف در کابل­ها (RI2)
این روش برای تاسیسات الکتریکی، بهترین راه­حل نیست، به ویژه زمانی که فاصله بین منبع تا گیرنده غیرخطی، طولانی است. در سیستم انتقال، طولانی­تر بودن فاصله، موجب اتلاف بیشتری می­شود.

۲. نصب قطعه ­ای یا (گروهی)

نصب قطعه ­ای خازن­ها، فرض می­کند که جبران بارها، با استفاده از همان تجهیزات راه­اندازی (کلیدهای اتصال) تامین می­شود. بانک خازنی، معمولا توسط ریزپردازنده مستقر در دستگاه (با نام تنظیم ضریب توان) کنترل می­شود.

همچنین، عمل نصب قطعه مستلزم حفاظت از بانک خازنی است.

در این حالت، بانک­های خازنی به باس بار (شینه) متصل شده­اند که گروهی از بارها را تامین می­کنند.

مزایای این روش
۱. عدم وجود هزینه انرژی راکتیو

۲. باعث کاهش درخواست در فیدرهای تامین­ کننده و باعث کاهش اتلاف گرما در این فیدرها (RS2) می­شود.

۳. ایجاد تقاضای کمتر روی ترانسفورماتور.

۴. اقتصادی باقی می­ماند،

اما معایب آن:

این راه­حل، معمولا برای کارخانه­ های بسیار گسترده استفاده می­شود.

۳. نصب فردی ( یا تکی)

با اتصال مستقیم خازن­ های برقی به ترمینال های دستگاهی که باید جبران شود، عمل می­کند. به لطف این راه­حل، بار شبکه الکتریکی به حداقل می­رسد، زیرا توان راکتیو، در ترمینال های دستگاه ایجاد می­شوند.

 

مزایای این روش:
۱. عدم وجود هزینه انرژی راکتیو

۲. از نظر فنی، این راه­ حل ایده­ آل است، زیرا انرژی راکتیو در نقطه­ای که آن مصرف می­شود، تولید می­شود.

۳. در نتیجه، اتلاف گرما (RS2) در کل خط کاهش می­یابد.

۴. ایجاد تقاضای کمتر روی ترانسفورماتور.،

اما معایب آن:
۱. زمانی که بار فیدر کاربردی نیست، از خازن استفاده نمی­شود

۲. پرهزینه­ ترین راه ­حل به دلیل:

تعداد نصب­های بالا
و اینکه، ضریب انبساط در حفاظت و اتصال خازن­ها در نظر گرفته نشده است.

در حالت بارهای با چرخه­­ های فوق سریع (دستگاه­های جوشکار و…)، سیستم معمولی برای خازن­های عملیاتی (کنتاکتورهای الکترومکانیکی) زیاد مناسب نیست. سیستم­های جبرانی با سوئیچینگ سریع، که از کنتاکتورهای حالت جامد استفاده می­کنند، بسیار ضروری هستند. جریان سوئیچینگ یک خازن بستگی دارد به:

توان خازن
توان اتصال کوتاه از منبع تغذیه­ای که به آن وصل شده است
آیا بانک­های خازنی، قبلا فعال شده­اند یا نه؟
با توجه به این پارامترها، استفاده از دستگاه­های جدا و سریع (سوئیچ، کنتاکتور و …)، ضروری است. هنگام انتخاب دستگاه­های عملیاتی، کاربر باید از انتخاب تجهیزات موجود (برای خازن­های عملیاتی) اطلاع داشته باشد. کنتاکتورها توسط سازندگان کنتاکتور، مخصوص خازن­های عملیاتی و بخصوص برای مونتاژ بانک­های خازنی که بطور خودکار کنترل می­شوند، طراحی شده­اند. این کنتاکتورها، دارای قطب­های کمکی هستند که به صورت سری با مقاومت­های از پیش بارگذاری شده، که جریان ورودی را در حین فعال­سازی محدود می­کند، ترکیب می­شوند.